از وسط کوهها و دشت های زیادی گذشتند. باران ادامه داشت و قطرات روی زمین می ریخت و گاهی به آنها اضافه می شد. به روبرویش نگاه می کرد. باید راهی را می رفت که همه می رفتند. اجبارا به آن مسیر افتاده بود و باید با شرایط فعلی اش کنار می آمد.
کمی پایین تر چند ماشین در حال حرکت بودند و تعدادی خانه پایین کوه دیده می شد. اینها را قطره، از بالای کوه و مسیری که در آن حرکت می کرد می توانست ببیند.
حجم زیادی آب در راه بود و پشت سر هم به شهر می رفتند. از قسمت های دیگر دشت هم چند رودخانه به آنها می پیوست و با آنها همراه می شد و…

این کتاب، با توجه به شرایط محیطی این دوران نوشته شده است. محیط زیستی که به دست آدمها و بشریت به شکل ناخوشایندی به نابودی و ویرانی کشیده می شود و به طبیعت و سرزمین زیبای خداوندی لطمه وارد می کند.

 گاهی اقدامات بیرحمانه و بدون اندیشه ی آدمها باعث ویرانی و آلودگی های مناطق مختلف کره زمین شده و تمام جانداران روی زمین را به مخاطره ی عجیب و پردردسری می اندازد.

 من این کتاب را به بیانی گویا و روشن برای نوجوانان و آینده سازان سرزمینم به قلم اجرا درآورده ام. نوشته هایی که به زبان بیشتر موجودات زنده و غیر زنده ی روی زمین نوشته شده و از قلب آنها حرفها، بروز می کند. حرفهایی که خیلی از ما باید آنها را بشنویم و در مورد آنها اندیشه کنیم.

 بیشتر این ماجراها، اتفاقاتی است که از سمت ما انسانها به زمین حکم می کند و باعث به وجود آمدن بلایا و مصیبت هایی در زمین می شود. مصیبت هایی که گاهی جبران ناپذیر است و بهتر است در زمینه ی درست و بهتر شدن آن اقدامات اندیشمندانه تری در پیش گیریم.

 در متن کتاب موجوداتی وجود دارند که از دل آنها سخن می گویم. موجوداتی که گاه مانند انسانها احساس و دانایی دارند. هر کدام از آنها نماد شخصیتی در انسانهاست و استواری به خرج می دهند. گاهی آرام و صبور هستند و در برابر مسایل و مشکلات خم به ابرو نمی آورند و جسورانه پیش می روند. گاهی هم مثل برخی از ما خشن و عبوس هستند و تاب تحمل هیچگونه مسایلی در پیش خود ندارند.

 در اینجا، آدم برفی نماد اشخاصی سرد و سنگدل است که به مرور زمان عاطفه و احساسی خوش در او رخنه می کند. درخت، نماد انسانهای معمولی و بالغ است. خرگوش، نماد آدمهای شاد و پرجنب و جوش. سنگ، نماد انسانی صبور و جایزالخطاست.  قطره، نماد کودکان تازه متولد شده و رودخانه و دریا نماد والدین و اقوام آنها هستند. ابرها نماد بزرگترها و کوه پابرجا، مانند پدری که فرزندانش را محکم و استوار در آغوش خودش نگه کرده است.

 در واقع تمام اینها نشانگر اشخاصی درزندگی ماست. نشانگر خودمان، نشانگر صبوری و آرامشی که باید در برابر مشکلات داشته باشیم و هر لحظه خدا را شکر کنیم.

 من، نویسته ی کتاب خاکستری برای تمام شما عزیزان آرزوی سلامتی و موفقیت در تمام مراحل زندگی از خداوند عالم خواستارم.

 امیدوارم که این کتاب، محبوب قلبهای بزرگ و بی نظیر شما واقع گردد و مرا در این راه زیبا و پر فراز و نشیب حمایت فرماید. چه بسا که بازخورد آن به خود شما نیز برخواهد گشت.